band به انگلیسی
From Longman Dictionary
band1 /bænd/ ●●● S2 W2 noun [countable]
a group of musicians, especially a group that plays popular music
گروهی از نوازندگان، به ویژه گروهی که موسیقی عامه پسند می نوازند
a group of people formed because of a common belief or purpose
گروهی از مردم که به دلیل یک باور یا هدف مشترک تشکیل شده اند
a range of numbers within a system
طیفی از اعداد در یک سیستم
a flat narrow piece of something with one end joined to the other to form a circle
یک تکه باریک مسطح از چیزی که یک سر آن به سر دیگر وصل شده و دایره ای تشکیل می دهد
a narrow area of light, colour, land etc that is different from the areas around it
یک ناحیه باریک از نور، رنگ، زمین و غیره که با مناطق اطراف آن متفاوت است
طیف وسیعی از سیگنال های رادیویی
band2 verb [transitive]
to put people or things into different groups, usually according to income, value, or price
برای قرار دادن افراد یا چیزها در گروه های مختلف، معمولاً بر اساس درآمد، ارزش یا قیمت
Example
There was a band of yellow in the rock
There are an orchestra, a concert band, an intermediate band and a 25-member jazz ensemble
More importantly, they adapted to the conditions far more effectively than Gavin Hastings’ band of teetotallers
There are orange bands around the snake’s back
But her caramel hair was lighter than Mitchell recalled, and drastically shorter, banded into a cool ponytail
