burst به انگلیسی
burst1 /bɜːst $ bɜːrst/ ●●○ W3 verb (past tense and past participle burst)
if something bursts, or if you burst it, it breaks open or apart suddenly and violently so that its contents come out
اگر چیزی بترکد، یا اگر آن را ترکد کنید، ناگهان و به شدت از هم جدا می‌شود و محتویات آن بیرون می‌آید.
to move somewhere suddenly or quickly, especially into or out of a place
حرکت ناگهانی یا سریع به جایی، به ویژه به داخل یا خارج شدن از یک مکان
burst2 ●○○ noun
the act of something bursting or the place where it has burst
عمل ترکیدن چیزی یا جایی که ترکیده است
a short sudden effort or increase in activity
تلاش ناگهانی کوتاه مدت یا افزایش فعالیت
a short sudden and usually loud sound
صدای کوتاه ناگهانی و معمولا بلند
a sudden strong feeling or emotion
یک احساس یا هیجان ناگهانی قوی
The Concorde disaster was caused by a tyre bursting
Some days it felt like my head would burst
Their fantastically long tails danced behind like bridal trains and burst into colour when they caught the sun’s final rays
There was a burst of incomprehensible laughter
They scored 14 points in a five-minute burst
