person به انگلیسی

 

From Longman Dictionary

per‧son /ˈpɜːsən $ ˈpɜːr-/ ●●● S1 W1 noun [countable]

a human being, especially considered as someone with their own particular character

یک انسان، به ویژه به عنوان فردی با شخصیت خاص خود در نظر گرفته می شود

formal or law someone who is not known or not named

رسمی یا قانونی کسی که نامش معلوم نیست یا نامش فاش نشده است

Example

Power does not necessarily make a person happy

The club does not allow any person under the age of 21 to enter

About 70 percent of those elderly persons living with younger people are severely disabled

In practice if not always in law, a married couple became one person, that person being the husband

I look forward to meeting the person who has mastered this strangeness