Spontaneous به انگلیسی

 

From Longman Dictionary

spon‧ta‧ne‧ous /spɒnˈteɪniəs $ spɑːn-/ ●○○ adjective

something that is spontaneous has not been planned or organized, but happens by itself, or because you suddenly feel you want to do it

چیزی که خودانگیخته است، برنامه ریزی یا سازماندهی نشده است، اما به خودی خود اتفاق می افتد، یا به این دلیل که ناگهان احساس می کنید می خواهید آن را انجام دهید.

someone who is spontaneous does things without planning them first – used to show approval

کسی که خودجوش است بدون برنامه ریزی اولیه کارها را انجام می دهد – برای نشان دادن تایید استفاده می شود

Example

The crowd gave a spontaneous cheer

The invitation was completely spontaneous

People believe that behaviour is best left to natural, spontaneous expression

There were songs and testimonies, spontaneous sermons and exhortations, joyous shouts and prayers punctuated by sobs and tears

He suggests that whereas spontaneous speech invokes the child’s own realisation rules, imitation does not