Uneventful به انگلیسی

زبان انگلیسی
• 31, 504, دیکشنری

 

From Longman Dictionary

un‧e‧vent‧ful /ˌʌnɪˈventfəl◂/ adjective

with nothing exciting or unusual happening

بدون هیچ اتفاق هیجان انگیز یا غیرعادی

Example

Our trip up to New England was uneventful

The balance of the day was uneventful

The journey had not been entirely uneventful, I discovered later

But if the mission is uneventful, the biggest danger is that we might let down our guard, get complacent

Shortly before this, however, fate took a hand in the so far uneventful war of Second Lieutenant Stirling