fight به انگلیسی
From Longman Dictionary
fight1 /faɪt/ ●●● S1 W1 verb (past tense and past participle fought /fɔːt $ fɒːt/)
to take part in a war or battle
برای شرکت در جنگ یا نبرد
if someone fights another person, or if two people fight, they hit and kick the other person in order to hurt them
اگر کسی با دیگری دعوا کند، یا اگر دو نفر با هم دعوا کنند، دیگری را می زنند و لگد می زنند تا او را آزار دهند.
to try hard to do or get something
سخت تلاش کردن برای انجام یا به دست آوردن چیزی
to try very hard to prevent something or to get rid of something unpleasant that already exists
تلاش بسیار برای جلوگیری از چیزی یا خلاص شدن از شر چیز ناخوشایندی که از قبل وجود داشته است
to take part in an election or compete strongly for something, especially a job or political position
شرکت در انتخابات یا رقابت شدید برای چیزی، به ویژه شغل یا موقعیت سیاسی
to argue about something
بحث کردن در مورد چیزی
to take part in a boxing match
برای شرکت در مسابقه بوکس
to try very hard not to have or show a feeling
خیلی تلاش کردن برای نداشتن یا نشان دادن احساس
to try to get something or prevent something in a court of law
تلاش برای به دست آوردن چیزی یا جلوگیری از چیزی در دادگاه
fight2 ●●● S2 W3 noun
a situation in which two people or groups hit, push etc each other
موقعیتی که در آن دو نفر یا گروه به یکدیگر ضربه می زنند، و غیره را هل می دهند
the process of trying to achieve something or prevent something
فرآیند تلاش برای رسیدن به چیزی یا جلوگیری از چیزی
an argument
یک مشاجره
a boxing match
یک مسابقه بوکس
a battle between two armies
نبرد بین دو ارتش
energy or the desire to keep fighting for something you want
انرژی یا تمایل به ادامه جنگیدن برای چیزی که می خواهید
Example
For a few minutes we fought wildly
My grandfather fought in World War II
Neil Phillips will now fight Adams for leadership of the party
That was the other thing, it took me a long fight to get my eye drops
How did you get that black eye? Were you in a fight
